Polacy chętniej pożyczają pieniądze, niż oszczędzają, i to nie zmienia się już od lat. Dużą popularnością cieszą się pożyczki pozabankowe, które można wziąć przez Internet. Nie każdy wie, że zasady i regulacje dotyczące tych pożyczek znajdują się w Ustawie o kredycie konsumenckim. Warto zatem bliżej się jej przyjrzeć.
Kredyt konsumencki reguluje ustawa z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim. Zgodnie z art. 3 tej ustawy umową o kredyt konsumencki jest dokument o zobowiązanie w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartości tej kwoty w walucie innej niż polska, które kredytodawca udziela w zakresie prowadzonej działalności lub daje przyrzeczenie udzielenia go konsumentowi.
Co jest kredytem konsumenckim?
Za umowę o kredyt konsumencki uznajemy: umowę pożyczki, umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego, umowę o odroczeniu klientowi terminu spełnienia świadczenia finansowego, jeśli jest on zobowiązany do poniesienia kosztów związanych z tym odroczeniem, umowę o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby trzeciej, a klient zobowiązuje się do zwrotu tego zadłużenia oraz umowę kredytu odnawialnego.
Kredytem konsumenckim nie jest finansowanie, które nie przewiduje oprocentowania oraz innych kosztów. Nie będzie nim również zobowiązanie udzielone w wyższej kwocie niż 255 550 zł, finansowania powyżej tej sumy nie są chronione przepisami Ustawy o kredycie konsumenckim. Tylko w niektórych przypadkach konsument może skorzystać z ochrony częściowej, na przykład przy kredycie hipotecznym lub związanym z rachunkiem oszczędnościowo-rozliczeniowym.
– Pożyczka proponowana przez firmę pożyczkową, podobnie jak kredyt, jest regulowana przepisami Ustawy o kredycie konsumenckim. Zobowiązanie takie jest udzielane na podstawie umowy pożyczki, a do tego są do niej doliczane koszty i oprocentowanie – wyjaśnia ekspert www.hapipozyczki.pl. – To zobowiązuje zarówno pożyczkodawcę, jak i pożyczkobiorcę do przestrzegania regulacji zawartych nie tylko w podpisanej umowie, ale również w Ustawie o kredycie konsumenckim. Dodatkowo każdy konsument, który nie ma pewności, że podjął właściwą decyzję o wzięciu pożyczki lub przewiduje problemy z jej wykonaniem, może odstąpić od umowy pożyczki w terminie 14 dni od jej zawarcia, co zwiększa ochronę pożyczkobiorcy – podkreśla ekspert.
Wymogi ustawy wobec umowy pożyczki
Każdy konsument, który chce zawrzeć umowę o pożyczkę, powinien sprawdzić, czy zawiera ona wszystkie wymagane przepisami informacje. Ilość i jakość danych ujętych w dokumencie określa art. 30 Ustawy o kredycie konsumenckim. W umowie powinny się znaleźć przede wszystkim:
- dane konsumenta, kredytodawcy i pośrednika kredytowego;
- rodzaj zobowiązania (np. pożyczka) i okres jego obowiązywania;
- całkowita kwota pożyczki;
- stopa oprocentowania zobowiązania;
- RRSO, czyli Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania i całkowita kwota do zapłaty;
- wysokość odsetek i innych kosztów, które klient jest zobowiązany ponieść (opłaty, prowizja, marża itp.);
- zasady i terminy spłaty zobowiązania;
- koszty zadłużenia przeterminowanego oraz innych opłat z tytułu zaległości;
- skutki braku płatności;
- opłaty notarialne (jeśli istnieją);
- sposoby zabezpieczenia i ubezpieczenia spłaty pożyczki;
- informacje o odstąpieniu konsumenta od umowy ze wzorem rezygnacji;
- zasady spłaty zobowiązania przed terminem;
- prowizja z tytułu wcześniejszej spłaty pożyczki;
- warunki wypowiedzenia umowy.
Nowelizacja Ustawy o kredycie konsumenckim
11 października 2015 roku została uchwalona nowelizacja o kosztach pożyczek do Ustawy o kredycie konsumenckim (Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw). Dokument ten szerzej jest znany jako „ustawa antylichwiarska”. Celem tej ustawy było wyeliminowanie różnego rodzaju nieuczciwych praktyk stosowanych przez pożyczkodawców. Jedną z największych zmian zawartych w nowelizacji jest wprowadzenie limitu tzw. kosztów odsetkowych pożyczki – oprocentowanie, prowizja, ubezpieczenie, koszty opłat przygotowawczych oraz administracyjnych. Po wejściu ustawy w życie koszty pożyczki nie mogą przekroczyć następujących wartości:
- 25% całkowitej kwoty zobowiązania;
- 30% całkowitej kwoty kredytu w stosunku rocznym;
- 100% całkowitej wartości finansowania, jeśli jest ono udzielane na kilka lat.
W ustawie ograniczono również wysokość opłat maksymalnych związanych z zaległościami w spłacie – należę do nich m.in. koszty karnych odsetek oraz różnego rodzaju monity. Najwyższa opłata za opóźnienie w stosunku rocznym może obecnie stanowić dwukrotność wysokości odsetek ustawowych.
Nowelizacja Ustawy o kredycie konsumenckim doprecyzowała niektóre ogólne pojęcia. W ramach tzw. kosztów usług dodatkowych dokładnie wyszczególniono opłaty związane m.in. z ubezpieczeniem pożyczki. Zdefiniowano również całkowitą kwotę kredytu. W ustawie określono, że kwota ta nie może obejmować tzw. kosztów skredytowanych. Dodatkowo pożyczkodawcy zostali zobligowani do przedstawienia konsumentowi wszystkich niezbędnych danych dotyczących zobowiązania jeszcze przed podpisaniem umowy.
Ustawa o kredycie konsumenckim daje wiele praw pożyczkobiorcy jak na przykład możliwość odstąpienia od umowy. Natomiast nowelizacja ustawy z 2015 roku nałożyła na pożyczkodawców obowiązek ograniczania kosztów udzielanych zobowiązań. Wszystkie te zapisy mają wzmocnić ochronę konsumenta przy korzystaniu z produktów pożyczkowych i kredytowych instytucji finansowych.
Pożyczkodawcą jest IPF Polska Spółka z o.o. z siedzibą w Warszawie. RRSO oznacza Rzeczywistą Roczną Stopę Oprocentowania. RRSO wynosi 9,72% . Produkt „Pożyczka dla Nowych Klientów” dostępny jest od 24.04.2019 r. wyłącznie dla konsumentów nieposiadających pożyczki w IPF Polska Sp. z o.o. w dniu złożenia wniosku. Przyznanie pożyczki zależy od wyniku oceny zdolności kredytowej konsumenta. Ostateczne warunki pożyczki uzależnione są od poziomu wiarygodności kredytowej konsumenta. Niniejsza treść nie stanowi oferty w rozumieniu art. 66 Kodeksu Cywilnego i ma charakter wyłącznie informacyjny. Więcej szczegółów w regulaminie na hapipozyczki.pl
